በሥነ ጥበብ ታሪክ ውስጥ፣ በሥዕል ውስጥ የሰው ልጅ የሰውነት አካልን መሣል ጉልህ የሆነ የዝግመተ ለውጥ ሂደት ተካሂዷል፣ ይህም በሥነ ጥበብ ዘዴዎች፣ በሳይንሳዊ እውቀት እና በሰው አካል ላይ ያሉ ባህላዊ አመለካከቶችን የሚያንፀባርቅ ነው።
በጥንታዊ የግብፅ እና የጥንቷ ግሪክ ጥበብ በነበሩት የጥበብ ታሪክ የመጀመሪያ ጊዜያት የሰው ልጅ የሰውነት አካል ውክልና በቅጡ እና በአሳሳቢ ሁኔታ ተዘጋጅቶ ነበር፣ ይህም የሰውን ቅርፅ ምንነት ከማስተላለፍ ይልቅ አጽንዖት በመስጠት ነው። በእነዚህ ሥዕሎች ውስጥ ያሉት ሥዕሎች ብዙውን ጊዜ በተመጣጣኝ መጠን እና ምሳሌያዊ ወይም አፈ ታሪካዊ ጠቀሜታ ላይ አጽንዖት ሰጥተዋል።
በሥዕል ውስጥ የሰው ልጅ የሰውነት አካል በዝግመተ ለውጥ ውስጥ ካሉት ቁልፍ ክንውኖች አንዱ የሆነው በህዳሴው ዘመን በተለይም እንደ ሊዮናርዶ ዳ ቪንቺ እና ማይክል አንጄሎ ባሉ አርቲስቶች ሥራ ነው። ህዳሴ የሰው ልጅ የሰውነት አካልን ለማጥናት አዲስ ፍላጎት ያሳየበት ጊዜ ነበር, እና አርቲስቶች የሰውን አካል በተፈጥሮአዊነት እና በትክክለኛነት መግለጽ ጀመሩ. ይህ ሊሆን የቻለው በጊዜው በአርቲስቶች እና በአናቶሚስቶች በተደረጉ ዲሴክሽን እና ሳይንሳዊ ጥናቶች ሲሆን ይህም የሰውን ቅርጽ ጠለቅ ያለ ግንዛቤ እንዲይዝ አድርጓል.
የአካሎሚ ጥናት እና ሳይንሳዊ እውቀቶች እየጨመሩ ሲሄዱ, በቀጣዮቹ ጊዜያት ውስጥ ያሉ አርቲስቶች, እንደ ባሮክ እና ኒዮክላሲካል ዘመን ያሉ, የሰውን የሰውነት አካል ገፅታ የበለጠ አሻሽለዋል. የ chiaroscuro እና tenebrism ቴክኒኮችን መጠቀም ለበለጠ አስደናቂ እና ህይወት መሰል የሰው አካል ውክልና እንዲሰጥ አስችሏል፣ ይህም የብርሃን እና የጥላ ጨዋታ በአናቶሚካል ባህሪያት ላይ አፅንዖት ሰጥቷል።
በ 19 ኛው እና በ 20 ኛው ክፍለ ዘመን መምጣት ፣ አርቲስቶች ብዙውን ጊዜ ሥነ ልቦናዊ እና ስሜታዊ ልኬቶችን በስራቸው ውስጥ በማካተት የሰውን የሰውነት አካል የሚወክሉባቸውን አዳዲስ መንገዶች መመርመር ጀመሩ። ፖስት-ኢምፕሬሽንስስቶች እና ኤክስፕረሽንስቶች ለምሳሌ የሰውን ልጅ ስነ ልቦና ውስጣዊ አሰራር ለማስተላለፍ የፈለጉት የሰውነት ቅርፆችን በማዛባት ወይም በማጠቃለል ነው።
ዛሬ፣ በሥዕል ውስጥ የሰውን ልጅ የሰውነት አሠራር የሚያሳይ ሥዕል በዝግመተ ለውጥ ቀጥሏል፣ የዘመኑ ሠዓሊዎች የሰውን አካል ውስብስብነት ለመወከል የተለያዩ ዘይቤዎችን እና ቴክኒኮችን እየዳሰሱ ነው። አርቲስቶቹ ከሀይለኛ የቁም ሥዕላዊ መግለጫ እስከ ገላጭ ገላጭ ትርጓሜዎች ድረስ የሰው ልጅ የሰውነት አካል በሥዕል እንዴት እንደሚገለጽ ድንበሩን መግጠማቸውን ቀጥለዋል።
በአጠቃላይ፣ በሥነ ጥበብ ታሪክ ውስጥ በሥዕል ውስጥ ያለው የሰው ልጅ የሰውነት አካል ዝግመተ ለውጥ በሥነ ጥበብ ችሎታ እና በሳይንሳዊ እውቀት እድገትን ብቻ ሳይሆን በሰው አካል ላይ ያሉ ባህላዊ ግንዛቤዎችንም ያሳያል። በሰዎች ቅርጽ ላይ ያለውን ዘላቂ መማረክ እና በሸራ ላይ ያለውን ይዘት ለመያዝ ለሚደረገው ጥረት እንደ ምስክር ሆኖ ያገለግላል።