የመሬት ጥበብ፣ የአካባቢ ጥበብ ንዑስ ክፍል፣ በሥነ ጥበብ ውስጥ ያለውን ባሕላዊ የዘለቄታ አስተሳሰብ በእጅጉ ተቃውሟል። ይህ የኪነጥበብ ቅርጽ፣ እንዲሁም የምድር ጥበብ ወይም የመሬት ስራዎች በመባል የሚታወቀው፣ በ1960ዎቹ መጨረሻ እና በ1970ዎቹ መጀመሪያ ላይ የወጣ ሲሆን ይህም የጥበብ ወዳጆችን እና የአካባቢ ተቆርቋሪዎችን ትኩረት ስቧል። የተፈጥሮን መልክዓ ምድራዊ አቀማመጥ በመጠቀም የመሬት አርቲስቶች የጊዜን ጽንሰ-ሀሳቦችን, አለመረጋጋትን እና በሥነ-ጥበብ እና በአካባቢው መካከል ያለውን ግንኙነት ለመመርመር ፈለጉ.
የመሬት ጥበብ ፍልስፍና
በመሰረቱ፣ የመሬት ጥበብ ከባህላዊ ጥበባዊ ዘዴዎች እንደ ሸራ፣ ድንጋይ ወይም ብረት ጋር የተቆራኘውን ዘላቂነት ውድቅ በማድረግ ከተለምዷዊው የጥበብ አለም መውጣትን ይወክላል። በምትኩ፣ የመሬት ሠዓሊዎች ምድርን ራሷን እንደ ሸራ አድርገው ይጠቀማሉ፣ በተፈጥሯቸው ጊዜያዊ ወይም ጊዜያዊ እንዲሆኑ የታሰቡ መጠነ-ሰፊ ጭነቶችን ይፈጥራሉ። ይህ ሆን ተብሎ ያለመለወጥ የሥዕል ጥበብን እንደ ቋሚ፣ ዘላቂ ፍጥረት፣ ተመልካቾችን ጊዜያዊ የሕልውና ተፈጥሮ እና በየጊዜው የሚለዋወጠውን የመሬት ገጽታ እንዲያስቡ ያበረታታል።
ከአካባቢው ጋር ውህደት
የአካባቢ ሥነ ጥበብ፣ የመሬት ጥበብ ንዑስ ክፍል የሆነው፣ የሥዕልና የተፈጥሮ ዓለም ትስስርን ያጎላል። የተፈጥሮ አካላትን እንደ መሃከለኛቸው በመጠቀም፣ የመሬት አርቲስቶች ፈጠራቸውን ወደ መልክአ ምድራዊ አቀማመጥ በማዋሃድ በኪነጥበብ እና በአካባቢ መካከል ያለውን ድንበር ያደበዝዛሉ። ይህ አካሄድ ተመልካቾች ለተፈጥሮ አለም ውበት እና ደካማነት ጥልቅ አድናቆት እያሳደጉ የሰው ልጅ ጣልቃገብነት በምድር ስነ-ምህዳር ላይ ያለውን ተጽእኖ እንዲያጤኑ ያነሳሳል።
ጊዜያዊ ለውጦች
የመሬት ጥበብ በጣም አስገዳጅ ከሆኑት ነገሮች አንዱ ጊዜያዊ ተፈጥሮው ነው. ብዙ የመሬት ጥበብ ተከላዎች ሆን ተብሎ የተነደፉት በጊዜ ሂደት እንዲሻሻሉ ነው, ለአየር ሁኔታ, የአፈር መሸርሸር እና የመልሶ ማልማት ኃይሎች ተገዢ ናቸው. ይህ ሆን ተብሎ የጊዚያዊ አካላት ውህደት የአርቲስቱን ባህላዊ ሚና የሚፈታተኑ ሲሆን ይህም ዘላቂ የጥበብ ስራዎች ፈጣሪ በመሆኑ ጊዜያዊ እና ዑደታዊ የህልውና ተፈጥሮ ላይ ለማሰላሰል ይጋብዛል።
ውይይት እና ነጸብራቅ
የመሬት ጥበብ በኪነጥበብ ማህበረሰብ ውስጥ ጥልቅ ውይይቶችን አስነስቷል እና በሥነ ጥበባዊ አገላለጽ ውስጥ የቋሚነት እና የፍጻሜነት ጽንሰ-ሀሳቦችን እንደገና እንዲገመግሙ አድርጓል። ተፅዕኖው ከጋለሪዎች እና ሙዚየሞች ባሻገር ይዘልቃል፣ ከቤት ውጭ ባሉ ቦታዎች እና የተፈጥሮ አካባቢዎች ታዳሚዎችን ይደርሳል። በሥነ ጥበብ ውስጥ ያለውን የቋሚነት ተለምዷዊ ግንዛቤ በመሞከር፣ የመሬት ጥበብ በሰው ልጅ ፈጠራ እና በምድር ላይ በሚለዋወጠው የመሬት ገጽታ መካከል ስላለው ተለዋዋጭ ግንኙነት ማሰላሰልን ያበረታታል።